1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
234
Okunma
Öyle bir inlerdi ki hayalet gibi
Sevinçten ve acıdan soyut
Bir kıvılcım büyür alevlenirdi
Her gün yeniden çözülürdü karanlık
Her gün yeniden boğulurdu aydınlık.
Gelgitler oluşurdu saplantılar eşliğinde
Aykırı oluşumlarda bir paradoks
Sanki başkalaşan bir efsus
Sanki bir zuzula, sanki bir zulkavmi
Sanki mukadderat belkide umut taciri.
Apaçık görüyordum hayal olan çağları
Türbülans olmuş yeryüzü için, için
Orda öylesine kaynaşmıştı hayır, şer
Kader! diye haykırdı birinci uğultu
Azap diye seslendi ikinci uğultu.
Ufkun dibinde aynı yerden
Yüce bir hedefe varmak için
Yaşayanlar mücadele edenlerdir diyordu
Ruhların efendisi
Hayır diye seslendi karanlıktan
Ölülerin bekçisi
Sonra kol kola girip yürüdüler ikisi.
28 aralık 2024
5.0
100% (2)
Cevap Yaz