0
Yorum
13
Beğeni
4,6
Puan
351
Okunma

Ayak uçlarından kayıyormuş meğer şu dünya
Ah oysa nasıl da neşeliydi şarkıların
Hele o dertlerini gizlemiş gözlerinde
Duvarlardan geçerdi de tavanı okşardı
O kahkahaların
Gizli bir enerjin vardı
İnsanları sarıp sarmalardın
Yeni bir yıl coşkusu içinde insanlar
oysa sen havai fişeklerin arasında kayboldun
yoksa sen öfkeli bir meleğin gazabına mı uğradın?
Oysa diriyken bile ölmüş insanların umutlarına
Rengarenk kuvvetli bir ışıktın
Yaşlandık mı yoksa ben mi anlayamadım?
Sessizliğe örtülen toprağın rengi
Gözyaşlarıma izin vermedim
Olmadı işte
Avuçlarım kanadı da
Yine de ağlayamadım
Umudu olmayan şu hayat sofrasında
Söylesinler şimdi
Hangi kaşıkla şu zehri tadacağım?
nur içinde yat arkadaşım
tüm kanser hastalarına şifalar dileyerek...
5.0
90% (9)
1.0
10% (1)