Bir zamanlar güldü gözlerim,
Şimdi ise sararmış yaprak gibi,
Her biri bir anı, her biri bir hüzün,
Biriktikçe, içimdeki yağmur.
Bir tebessümün, bir bakışın vardı,
Şimdi kalbimde bir boşluk, bir yara,
Nerede o günler? Nerede o sevda?
Bir rüzgar gibi savruldum sana doğru.
Geceyi beklerken, yıldızları aradım,
Ama sen kaybolmuşsun gökyüzümde,
Bir zamanlar parlayan o umut,
Şimdi sadece yorgun bir sessizlik.
Gözlerimdeki her damla,
Bir hayatın hüsranı, bir sevdanın izleri,
Ve sen, hâlâ kaybolan bir rüya,
Ölümsüzleşen bir hatıra…
Kuruyan gözlerimde seni aradım,
Ama bulamadım, belki de hiç var olmadın.
Ve şimdi bir tek şey kaldı geriye:
Düşlerimde solgun bir gül…
Bir zamanlar umut vardı,
Her köşede bir gül açardı,
Şimdi her adımda bir adım daha kaybolurum,
Ve umut, tek bir yansıma gibi silinir.
Seninle geçen her an,
Şimdi sadece bir rüya gibi uzak,
Bir zamanlar yaşamıştık biz,
Ama hangi zaman? Hangi hayat?
Rüzgarın sesi, ellerimin soğuğu,
Bunlar hep senin hatıran,
Beni terk etmeden önce,
Bir cümle bile söylemedin.
Ve şimdi yalnızım, geceyle dost,
Bir şarkı çalar dudaklarımda,
Ama şarkının sözleri senin adını anarken,
Bir damla gözyaşı süzüldü yanaklarımdan.
Zaman geçiyor, bir gölge gibi,
Beni sarıyor, ruhumu yavaşça kaybediyorum,
O eski halim, o eski ben,
Bir anı olmaktan başka bir şey değil.
Seninle geçmişti zaman,
Şimdi yalnızım, düşlerimde seninle,
Ve her damla gözyaşı,
Sonsuza kadar sürükler beni.
Gözlerimdeki son yağmur,
Ve içimdeki kuruyan çiçek,
Bir gün belki, bir daha,
Bir yerde bulurum seni.
Ama o gün gelene kadar,
Sonsuza dek ararım seni,
Gözlerimdeki her damlada,
Senin izlerini bulurum, sevdam...