Cennet ile cehennem, bil ki benim yanımda,
Takip etmekte beni. Ölüm ise ardımda.
Sırat köprüsü gibi, ölümün sıcaklığı,
Ense kökümde çekiç, toprağın karanlığı.
Yakarışlar faydasız, açılmış kapılarda,
Ölümse son durakmış, çaresiz yolculuk da.
Kaderin kör düğümü, hep bedeni sarmakta,
Kurtuluşun şifresi, ruhu sarmalamakta.
Yalan söylemez artık, delirmiş artık gözler,
Hayalin kahrındaki, kendinden değişenler.
Zamandır avucumda, kayıp giden zamanlar,
Kuruyup gitmeyecek, ruhumda akan yaşlar.
Perdeyi açmamışım, ölümü sandım uzak,
Yakını uzak eden, beynimmiş bana tuzak.
Ayrılığın ardından, yok olan nefes saklı,
Kesilen nefesler de, beklenmedik sır saklı.
Törpülemiş, kemirmiş, günler bizi ezelden,
Her şafakta bir ömrü, çekilen resimlerden.
Yeni bir yaşamdır bu, yaşamın ortasında,
Duaların sırrını, gösterir anlamında.
Ben bana benzemedim. Benzediğim düşümmüş.
Aynalarda gördüğüm, beynimdeki ölümmüş.
Düşümün ortasında, dağıldı sırça saray,
Kederli bakışların, ardından doğmaz ki ay.
Gün be gün bu ölümün, eşiğinden geçerken,
Yönelip mihrabına, umutsuzca beklerken.
Ey benim kara gözlüm, çekilmekte ilmikler,
Çözüldü çözülecek, sana verdiğim sözler.

Şahin HANELÇİ
15.08.2007
ELAZIĞ