Benim İçin, gökyüzün de, bana yol gösteren, parlak yıldızlar...
Yeryüzün de ise, bana yaşama sevinci veren, sen varsın!
Inan seni öyle çok sevdim ki...
Benim için bambaşka bir duygusun!
Anlatamadığım!
Söyleyemediğim!
Bu güne kadar hissetmediğim!
Anlatılmaz yaşanır dediğim!
Yaşandıkça beni ve sana olan sevgimi anlarsın!
Benim için, inan sen varsın!
Soruyorum?
Senin için ben neyim?
Evet, soruyorum?...
Ben senin için neyim?
Kimim?
Senin için ne anlam ifade ediyorum!
Hiç kimseye hissetmediğim duyguları hissettim sana!
Hiç kimseye anlatamadığım!
Hiç kimseye söyliyemediğim sözleri söyledim sana!
Seni çok seviyorum!
Sen benim yaşam kaynağımsın dedim!
Avazım çıktığimca haykırdım!
Duymadın!..
Önünde diz çöktüm yalvardım!
Umursamadın!
Ağladım!
Hiç oralı olmadın!
Ben senin için neyim?
Kimim?
Bende sevemezmiyim?
Ben kimseyi aşkla böyle hiç sevmedim!
Öyle ki, gece ayrı sevmişim!
Gündüz ayrı...
Hem de, sorgusuz ve kayıtsız!
Benim için sen!
Hayatsın!
Mutluluğumun!
Yaşam nefesim! Hayatıma renk katan, cansın!
Peki, senin için ben neyim?
Dinçer Dayı