3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
194
Okunma
Asgari ücret açıklanıp hayal kırıklığına uğraninca
gece uzun,
uzun da yetmiyor karanlığına.
tozlu sokaklar dolanıyor ayaklarımıza,
ayağımızda yamalı umutlar,
ceplerimizde kırık düşler.
konuştukça kısılıyor sesimiz,
yine de susturamıyorlar bizi.
bir lokma ekmeğin peşine düşmüşüz,
bir cümleye tutunmuşuz,
düşmeyelim diye.
ey elleri nasırlı kardeşim,
gel,
bir türkü gibi yükselt sesini.
bu dünya böyle kalmayacak,
bir gün,
o toprakta açacak güllerimiz,
ellerimizle büyüttüğümüz.
ve belki,
bir kalaylı kelimeden
bir maaş doğacak bize,
belki de bir şafak,
asgarinin ötesine geçecek.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz