Ölmek derler insanlar,ölmeyi bilseler,
Ölmenin,daha önce yaşanmamış umutlarla.
Bir insan vardır,ölmekten korkmaz,
Ama ölmenin ne demek olduğunu bilse…
İşte o zaman anlar aşk acısını..

Sen nerden biliyorsun diye sorsalar bana
Ben daha önce..ben daha önce bir kez öldüm!!

Deseler ki ,,o öldü mü peki..
Öldü,,öldü diyorum..
Mezarı kalbimde,,üzerinde kırmızı solmuş bir gül..
Mezar taşı,,mezar taşı kalbime acı veriyor..
Saplanıyor..
Yüreğimi kanatıyor..

Deseler ki neden hala kalbinde
Çıkartamam..asla çıkartamam bir ölüyü yerinden..

Diyorlar ki o ölünün ruhu şimdi nerde..
Eski bir arkadaş mı desem,,eski bir sırdaş mi desem..
Yoksa yeni bir kalleş mi desem..

Peki neden bunlara sessiz kalıyorsun diye sorsalar
Ben bu zamana kadar değer vermişim,,sevdiğime..
Değer verdiğini düşüne düşüne..
Şimdi içime atıyorum,, mezarının üstünü,,
Kara toprakla örtüyorum..

Peki ya kalleş ne oldu deseler..
O bir kere kalleş olmuş,,
Ha..dersiniz, sende intikamını al diye..
Ben kalleşmiyim be kardeşlerim..
Bir kalleşi bile arkadan vurayım ki ben asla kalleş değilim..
Ben ,,ben sadece acı çeken..
Sadece acı çeken,,
Zavallı bir mezar bekçisiyim..


Murat ÇETİN