Sen, gecenin köşesinde durup,
birkaç dizeyi eksik bırakmak ne demektir,
bilir misin?
Yarım kalmış bir söz daha çok acıtır bazen.

Sen, bir rüzgarın ardından kaybolup,
birkaç kelimeyi unutmak ne demektir,
bilir misin?
Sözlerin, içimdeki boşlukta yankı olur.

Sigara dumanında asılı kalmış kelimeler,
ağzımdan düşmeden önce
ihanet ediyorlar bana her seferinde.
Bak,
çay bardağına bile sığdıramıyorum seni,
şekerin eriyişi kadar çabuk kaçıyorsun benden.

Sana benzeyen kadınlar gördüm dün akşam.
Gözleri bir şeyler fısıldıyor,
dilleri susuyordu.
Ve ben,
hiç konuşamadığımız o eski sohbetlerin
boşluğunda üşüdüm.

Sokak lambaları da,
bizim kadar eksik yanıyor bu şehirde.
Birimiz sabahı bekliyor,
diğerimiz gecenin içinde kayboluyor.


Oysa sevgilim,
bir masanın köşesine yaslanıp,
dünyanın en kısa şiirini yazmak vardı:
"Sen"
Ama sığmıyorsun hiçbir kâğıda,
hiçbir geceye ve içime.