Sahteyi hakikat eden özlem
Bende bol var umarım hakikati gözüm özümser
Kamaşsın ve kendimden geçiyim
Başka nedir sarhoşluk zaten geri

Ama bu sahteninde hakikati var
Ettiğini bulurmuşsun bir yer hayatta
Ben özlemimle buldum şahitim var

Bildiğimiz yolda ilerlemek öğretilenlerden benimsediklerimiz
Ben’im sem eğer gerisi yolunda benimsiceklerim
Arada göz kırpırtırlar beni bana
Yoksa nasıl kendime seviyorum seni deyim
Sevgi tuzağıysa buda ayağıma bağladım bel buna
Nede olsa içindeki hakikat elbet çıkartır beni yola

Bu dünya çok garipmiş oyuna gelmez
Bir baktın oyun hayatın kaybeden yine ben
Kayıplarım bir kefaretse ödüyorum işte
Ama özlemim terk etmedi oralarda beni
İlk hareketi benim elim ettiysede zeval görmesin demiş
Yüreğin yazmazmı tartmazmı araştırmazmı benim ömrüm hepsi
Ruh işte ne durur ne unutur fısıldar ansızın andan