KALÜ BELADAN BERİ
Yollardayım kalü beladan beri
Bir nütfe olarak rahime düştüm Durağım dünyada döktüğüm teri Yaşam savaşında sildim döğüştüm Kar, boran, ayazda buldum kendimi Yel vurdu güneşte yaktım tenimi Sabır yetmez oldu, yıktım bendimi Haksızlığa karşı vardım döğüştüm Yürüdüm bir zaman tozlu yollarda Kuş oldum tünedim çürük dallarda Mutluluk aradım namert kollarda Mutluluğu dertle kardım döğüştüm Belli bir zamanda kaldım burada Dökerim derdimi her bir mısrada Boynumu bükmedim namert cellada Haksıza dur dedim, vurdum döğüştüm Üç çeyrek asıra ulaşan yaşım Tadı yok, ağu ya karıştı aşım Dertlerle yoruldum, belada başım Yaşam savaşına girdim döğüştüm Varamam bir türlü rahat huzura Boşuna kapıldım onca gurura Sarıldım kefene kondum kubur’a Kucakladı toprak sardım döğüştüm Kul Seyyahım yeter dökme derdini Bulamazsın burda gönül dengini Islah eyle artık azgın nefsini Aklımı nefsime sardım döğüştüm.. Tahsin ŞAHİN (Kul SEYYAH) 14 ARALIK 2024 |
Cân-ı yürekten kutlar, saygı ve selâmlarımı sunarım.