0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
199
Okunma
Zaman, nazlı bir sis gibi süzülür,
Her an başka diyarlara taşır.
Sen ise hep gölgenle oyalanırsın,
Bir hevesin ucunda, kararsız.
Saatin yankıları soluklaşır,
Rüzgârda savrulan bir tını gibi.
Hatıralar bir keman teline dokunur,
Ve kırılır, çatlak bir nota misali.
Her gece, eski bir hikâye fısıldar,
Bizse o kelimelerde kayboluruz.
Zaman, tükenmeyen bir yol gibi uzar,
Ve her yolun sonunda bir suskunluk vardır.
Bir ateş böceği gökyüzünde titrer,
Işığıyla karanlığı deler.
Ama ne kadar ışıldasa da sonunda,
Zaman, o ışığı gömer ve unutturur.
Hikâyeler de bir gün silinir,
Bizse yalnız bir yankı oluruz.
Ama her yankı, bir sesin izidir,
Ve her iz, yeniden doğacak bir çığlıktır.
5.0
100% (2)
