Tik tak tik tak
Zaman eriyor
Gevşeyen buzlar gibi çatırdıyor
Eriyor düşlerimi ören sıcak ipek
Umut pusuda, ruhumu kemiriyor
Kendimle aramda katı bir çizgi çiziliyor
Sınırları fesh ediyorum
Kendime koşuyorum
Geleceğe yol açan
zamana doğru
Ve sırtımda yaşanmış yarım yüzyılın anıları
Kendimi özlüyorum
Yüzüme işlenmiş ,gamı,kederi ve sevinci
Arafın içinde arıyorum kendimi
Bir kentin uzayan gölgelerinden öfkeyle kişneyip
Parçalamak istedim
Cennetin ve
cehennemin kapılarını
Herşey ıssız fakat duyuyorum
uykudan çığlığını uygarlığın
Ne şafak ama!
Manifestosu yazılıyor bu
gece deliliğin
Elimde Nobel konuşmamın sayfaları uçuşuyor
Kudüs’e ve Roma’ya doğru
Derinliğimi eşiyorum
Sert ve sonsuz bir yol
Sonra elimde bir kesik
Dudağımda bir deli kahkaha
Ne şafak ama!
Ölümden önce söylenen sözcüklere yer yok
Gidenler ve kalanlar
geceye selama durmuş
İşaret parmağımı kaldırıp yaşamdan söz istememin
zamanı
Kadehleri kaldırmanın
zamanı
Ölüyor içimdeki korkak
savaşçı
İlktir mertliği yazılmış
gecemin
Bu
gece merhamete yer yok
Ne kendime ne sizlere
Kurşuna dizilen bir çürüme
Uykularımdan çalarak yazdığım şiirler gibi
herşey yalın
Berrak
Yaşamak gibi
Ve bu
gece birlikteyiz
Bu büyük fırtınada