Pişmanlığın faydası yok kırılınca soluyor dal
Vermediğim bir can kaldı istiyorsan onu da al


Ne söz gelsin dile artık ne kalem yorsun kağıtı
Bitmek bilmez biliyorum asi sevdamın ağıtı


Kader herkesi güldürmez sana hayat bana çile
Göz yaşımı koyarım ben hatrın için bir mendile


Sen ne ağla ne de düşün solmasın güzel gülüşün
Merak etme tasalanma sondur yüzümü görüşün


Alıştı say beni kışa, hüznünü de vurma dışa
Suçlar mıyım seni haşa ne gelirse haktan baş’a


Olamadık senle yaren, yoktu demek başka çaren
Utanma bu ise tören, geri aldı derim veren


Ağır ise gönül işi benim bu yolun dervişi
Yüreğime dokunamaz inan öyle başka kişi


Harca bozuk para gibi uzunca bir ara gibi
Ben saklarım yüreğimde kabuk tutmaz yara gibi


öyle kolay nefret etmem gittin diye hiç kin gütmem
Sevdamı büyüttüm yeter ben bu hicranı büyütmem


sen kuma göm bu denizi var mı ki kulun temizi
Kullarından medet umma mevla görür halimizi


Zorlamam ümit keseni sorguyada çekmem seni
Veda sayarım buseni açtıysan gönül keseni


Vefa borcum olsun sana saklarım her hatırayı
Öyle çekip gittin diye sana kesmem faturayı


Ayağına bir bağ olmam Omuzunda bir dağ olmam
Tek dileğim olur senden üzülürsen ben sağ olmam


Sevdan beni yanıltsada atılsada satılsada
Bütün yükü sana vermem suçlu benim bu kıssada


Rafa kaldır mazimizi kimseler bilmesin bizi
Vicdanını rahat tut sen bende kalsın yara izi