NOT: Şiirimin başlığını anlamsız bulan dostlara, lütfen daha önce yazdığım "Poğaçacı" şiirini okuduktan sonra bu yeni şiirimi okumalarını rica ediyorum. Sevgilerimle.

Önünden geçtim poğaçacımın
Tövbeliydim dükkanına girmemeye kırgındım
Necip Amca uğramıyorsun üç gündür dedi
Dedim ki poğaçaların o son güne dek iyiydi
Ama bir gün Necip Bey zeytinli bir poğaça istedi
Ama içinde zeytine denk gelemedi
Bırakın zeytini bu zavallıcık Necip Bey sadece kuru hamur yedi

Derin bir iç çekti söyledi iki çay
Anlattı her şeyi vermeden fazla detay
Anladım pişmandı yaptığından
Ben de inceden utandım bu sitemkar tavrımdan
Hemen gönlümü almak için kolları sıvadı geçirdi önlüğü önüne
Yöneldi birden odunları alıp ateşe
Hamuru güzelce yoğurdu doldurdu içine zeytini
İşte o zaman dedim ki Necip Bey yola getirdin bu densizi

Artık barıştım onunla fırına yine gideceğim her sabah
Ben de biraz alınganım biliyorum ama içim temiz kalbim ferah
Aldın gönlümü affettim seni poğaçacım
Her gün uğrayacağım yine geri geldi bendeki iştah.

Not: Herkes fırıncısına, poğaçacısına değer versin. Poğaça deyip geçmeyin, iyisi zor bulunur. Poğaçanın gurmeliği ise Necip Bey’den sorulur...