0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
184
Okunma
Sırtımda sessiz bir kış, ufkumda soluk bir yaz,
Gözlerimde yarınsız düşlerin ince sızı,
Her gün yeniden başlayan bu derin yolculuk,
Her adımda biraz daha kararan bir ayaz.
Bir gün gelir de bu ayaz içimi buz keser,
Bir gün gelir de bu kış baharımı eritir;
Bir gün gelir de bu yaz sessizce tükenir,
Bir gün gelir de bu yol beni karanlığa çeker.
O zaman kim sarar beni, kim kurtarır derdimi?
O zaman kim taşır bu ağır yükü, kederimi?
O zaman ne anlamı kalır geçmişin, umutların?
O zaman ne tadı olur hayatın, sevdaların?
Ah, bu endişe, bu endişe, bu endişe...
Bir gün gelir de beni susturur, susarsa...
5.0
100% (2)
