Şairdim,
Üstelik
sevgiye şahittim.
Üzerimden günahlar geçiyordu çoğu
zaman.
Gizli bir taput taşıyordum gözlerimde.
Kim bana baksa,
Ölümler düşüyordu hatıralarımdan.
Yükselen bir acıyı topluyordu rüzgâr.
Hayalleri alınmış kitaplar gibi,
Hüzün,
Ne cok şahsiyet kazanmıştı.
Kim bana baksa,
Suretler düşüyordu gözyaşlarımdan.
Sairdim, vesair.
Üstelik ayrılığa şahittim.
Kalbimden ikrahlar geçiyordu kimi
zaman Aşina bir yüz taşıyordum insanlara.
Kim bana baksa,
Mevsimler degişiyordu vuslatlardan
Alçalan bir ruhu besliyordu kader.
Yağmuru kesilmis dualar gibi,
Hasret,
Ne cok şahsiyet kazanmıştı.
Kim bana baksa,
Aşk çalıyordu mısralarımdan.
Ahmet Serdar OĞUZ
