Gördüm ki, beni unutmuşsun!
Anladım umrun da değilim!
Nasılım, ne haldeyim fark ettım hiç umrun da değilim!
Merak etim seni sadece!
Ama, baktım ki, ben umrun da değilim!
Baktım ki, sen oldukça değişmişsin!
Ben ise bıraktığın yerdeyim!
Ölüden farksız, bir zombi gibiyim!
İnsanların nazarın önemsiz biriyimdir!
Herkesin dilin de aklını yitirmiş deliyim!
Bir kenara fırlatılmış kırık bir oyuncak gibiyim!
Kendime göre dertliyim!
Oldukca kederliyim!
Ne yapacağını bilmeyen!
Nereye gideceğini bilmeyen!
Deli divaneyim!
Yaşamak!
Yada yaşamamak!
Arasın da, araftayım!
Ben şuan da ne yapacağını bilmeyen!
Serseri, birazda melankolik bir!İyiyim!
Nerde sabah!
Orada akşam!
Düşe kalka...
Bir yaprak gibi, oradan oraya savrulup gidiyorum! işte,
Bir gün aç..
Bir gün tok!
Kör, topal geçinip gidiyorum!
Sen gittin, gideli!
Elimi ayağımı çektim hayattan!
Yaşamdan soğudum!
Vazgeçtim hayattan, gelecekten! Seni hatırlatan, geçmişten!
O, güzel hatıralardan!
Gelecekteki hayellerden,
Hayata dair herşey den!
Memnun değilim bu gidişten!
Kıyıya vurmuş bir gemi gibiyim!
Fırtınaya yenik düşmüş, aşk denizin de sağa, sola savrulan batmakta olan bir gemiyim!
Dinçer Dayı