Hayatın sırtımıza vurduğu bu ağır yük
Sessiz yaşamanın bir öfkesimi nedir
Dipsiz kuyudan gelen neyin sesi
Bana uzaklık bir dert, sana yakınlık ateş!
Azap veriyor yüreğime,yokluğun çilesine eş
Aydınlığın içinde karanlığı yaşarım bu kentte
Öylesine ağır bir bedel varki omuzlarımda
Şiddeti ne kadar ağır olsa da
Bedelini yaşarken taksit taksit ödüyorum
Sanki bu hayat beni cezalandırmak ister gibi
Herkese ve her şeye fazlasıyla sunuyorken
Payıma düşen mutluluğu benden çalıyor hayaf
Gücüm yetmiyor zalimin zulmüne
Hayat sende bırak peşimi terketme ölüme
Bir gün gelecek zaten koyacaksın bizi kabrine
İnce hesaplar yapma,düşürme bizi eksiye
Hayat bana sınır çizmeyi bırak
Zaten yaşamak,sevgi sınırsızlık değil midir
Yaralama beni hayat can kopar iliklerimden
Mühürleme yüreğimi karanlığına
Alma güneşimi yaşam suyumu kurutma sakın
Gölgeni çek üstümden
Sessizliğin mahsenine kilitleme arzularımı
Kalbimi yaralama hayalleri mi yıkma
Kör kuyularda atma,yüreğimi bana bırak
Gözlerin kelebek misali yarına uyanmaya çalışıyor
Yüreğimde uçuşan gri kenarlı bir bulut
Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi bir damla
Yüreğime düşen bir damla yaş değil mi aşk
Oturup ağlarım yalnızlıktan şaşırdın mı yoksa
Canımı acıtan bir şeyler vardı
Dar gelirim kalıplarına,sığamam bilesin.
Sana hayat dersi veremem,nutukları atamam
Boşuna uğraşma, çekemezsin beni yalnış yola
Benim gidecek yolum çok uzundur
Ben severim “bir göz hatırı için binlerce gözü
Hayat taş koyma, yoluma döşenen taşları toplama
Hayat seni unutmak için her şeyi yaparım
Evet,ben haddimi aşıp sevdim
Seni unutup mutluluğu yaşadım
Sen uzak dur ben öderim bu aşkın bedelini
Mahrem çizgilerime dokunma kalsın içimizde sır
Gecenin karanlığında yolumdaki son duraktayım,
Acımasız vakitler kıskacında
Kirli hayallerden, sonuçsuz beklentilerden usandım,
Yalnızlıkla uzayan bir düş trafiğinde
Onurlu bir intihar denemesindeyim
Kar beyazı çığlıkları atamadım sana
Dolaştığım yollarda bir iz aradım
Nemli ve sıcak bir yıkık şehirde
Umutsuz bir aşkın yorgun yolcusuyum ben..
YEŞİLIRMAK