Gönül coğrafyamın derin vadilerinde,
Sessizliğin yankısıdır acı fırtınalar.
Yürek iklimimde çığlık çığlığa,
Bir sevda büyütürüm acılardan...

Sorarsanız bana, mutluluk nedir,
Bir tebessüm mü yoksa bir özlem mi?
Yaşamak mı huzurun ışığında,
Yoksa yanmak mı dertlerin ateşinde?

Hakikaten, çok yoruldum diyorum,
Fakat yorgunluk, bilirsiniz,
Bir huzur buldurur bazen insana,
Hissettikçe başkasının acısını...

Belki de bundandır,
O fırtınalara aldırmamam.
Çünkü her rüzgârında,
Bir yaraya merhem olurum sanırım...

Acılarla iç içe, her an,.
Bir gönül yolculuğuna çıkarım.
Her ıstırap, başka bir şehri anlatır,
Gönül coğrafyamın derin atlasında...

Her ıstırap, başka bir hayat,
Bir ömürlük hikâye dokur bana.
Yaralı ellerimde taşırım,
O gönüllerin sancılarını...

Yürek iklimim derseniz,
Ne kışa ne bahara benzer.
Bazen ayazın sert nefesi,
Bazen de güneşin özlemiyle yanar...

Ama bilirim ki,
Acı çekenlerin gözüne baktığımda,
O küçük tebessüm,
Bütün fırtınalara değer...

Belki de bu yüzden,
Severim fırtınaları,
Çünkü her esintisiyle,
Bir yük alır yüreğimden...

Acılarla hemhal olmak,
Bir ibadet gibidir bazen.
Yalnızca kendini değil,
Başkalarının yükünü de taşımak...

Ve işte bundandır,
Bu gönül coğrafyasında,
Her bir dağ, her bir dere,
Bir başka hikâye anlatır bana...

Fırtınalar içinde yürürken,
Hissediyorum; her rüzgâr,
Bir duayı taşır kulaktan kulağa,
Bir damla umut olur gözlerde...

Yorulmuş muyum, evet,
Ama bu yorgunluk,
Bana huzuru da getirmiştir,
Başkasının acısını hafifletmekle.

Bu yüzden diyorum ki,
Fırtınalar dindiğinde,
Bir tebessüm doğar gönül coğrafyamda,
Ve ben yine yaşamaktan haz alırım...

Gönül coğrafyam,
Bir sonsuz denizdir,
Dalgalandıkça anlam bulur,
Ve fırtınalarla büyür her damlası...

Her bir acı,
Bir yıldız gibi parlar orada,
Ve ben o yıldızlarla,
Karanlık gökyüzümü aydınlatırım...

Bu yüzden,
Sorarsanız mutluluğumu,
Gönlümdeki sancılarla,
Ve başkalarının huzuruyla ölçerim...

Acılarla dolu bu yolculuk,
Beni yaralasa da,
Bilirim ki,
Her yara bir umut çiçeği açtırır...

Ve ben, o çiçeklerin kokusuyla,
Yine de haz alırım yaşamaktan,
Gönül coğrafyamın derin ikliminde,
Fırtınalarla dans ederken…

Erol Kekeç/30.11.2024/Sancaktepe/İST