YÜREĞİMDEKİ SIZI
Geçmişin büyülü iklimindeyim.
Türk filmi karelerinde geziniyorum. Huzuru koklayarak, senin varlığında. Yarınlara inat, gülümsüyorum. Yağmurlar yağıyor gönül çölüme. Saçlarımdan öpüyor. Serap misali gökkuşağı, Üzerinde kayan çocuklar. Mutluluktan yuva yapıyor olduğun yere. Gece olunca ay ışığında buluyorum. Yakamoz sarıyor sesini. Sulara yansıyor silüetin, Atıyorum kendimi denize. Sana sarılırcasına. Hayalini öpüp yüzeye çıkıyorum. Bahara sığınıyorum. Toprağa,suya,havaya can olurken, Donmuş yüreğinede cemre düşürsün, Filizinde bir ben olan, abı hayat ile. En çokta semaya uçuyorum. Bütün yükleri atarak, Gökyüzünde, Bir kırlangıcın göç kervanında buluyorum, Kendimi. Herşeyi bırakıp gitmek isterken, Yüreğimdeki sızı tutuyor beni. |
Sağanak yağmurlar ardından muhteşem bir gökkuşağı doğmuş şiire
Her şeye inat yine de gülümseyebilmek
Ve herşeye rağmen yine de yürümek o yolu
Düşe kalka da olsa, kanayan tüm yerlerimize rağmen
Her gün yine yeniden bir umuda tutunarak
Kendimizden hiç vazgeçmeden...
Seviyorum bu sayfanın enerjisini, söylemiş miydim daha önce bilmiyorum.
Bu sayfanın ve şiirlerin şairi hüzün de yazsa, parçalı bulutlar olsa da bazı şiirlerinin göğünde sıcacık oluyor benim içim her defasında.
Elifcim çok güzeldi şiirin.
Yolun hep güzelliklere açılsın
Kocaman sevgilerimle 💕🌸🌈