İstanbulsun sen
İSTANBULSUN SEN
Kara bulutlar dağılsın üstünden Çık Tevfik Fikret’in İstanbul’undan Olma sistanbul. Açsın lalelerin güllerin Yakamozlarla bezensin gözlerin Süleymaniye’n, Kocamustafapaşa’nla Üsküdar’ın dost ışıklarıyla Dönüş Yahya Kemal’in İstanbul’una Ol mistanbul. Kirletmesin hiçbir el Yeşilini mavini Olma pistanbul. İyi karşıla konuklarını Tarihten gelen güzelliğinle Hayran bırak kendine Ol kistanbul. Bozdurma siluetini Yoz gökdelenlerle Rant düşkünlerine olma Köle ya da kul Yaklaştırma çirkinliği yanına Nerde güzellik varsa ara, bul Ancak bu yakışır şanına. |
O İstanbul'u nasıl bulsun bu İstanbul!
İstanbul beni bulsun.