Ağladı güldü
Hayat denilen rüzgarlarda yürüdü


Yazı seslerinde inlerdi
ah eskiden parmak uçları

Şimdi yalnız odasında
konuşamadıklarını yazıyor olmalı

Sevinci parlak sarı
Cesaretin adı kırmızı
Bilgeliği zengin mavi
Aşkları rengarenk olmalı

Şiirler yazardı oysa
muzip ama eli sopalı

Kelimelerin efendisiydi eskiden
kısa ama güçlü bir yazı

Heyecanlı bir çocuğun
kalbinden akıyordu kelimeler

Kim bilir neydi
şair yüklenmiş heyecanı?


Hıçkırık dolu ağlamalar
bazı mutlu olduğu kahkahalar
deney tüplerine niye koyamadılar?


o yüzden
kimyasal açıklamalar ötesinde
Şiir diye yürüdü anılar


ama yorgundu yazamadı
elinden düştü kalemi

karmaşık bir etkileşim
harika bir koleksiyon

ama şimdi

son satırların seromonisi
onu final diye
sürükleyerek götürdü..