Duvarları anılarla örülmüş
Her bir katı ayrı ruhtan sökülmüş
Üşüyen bacaları
dostlukla örtülmüş
Bir medeniyettir Cumhuriyet
Kapısı ardına kadar açıktır
Girmesini bilene
Ilık bir rüzgar eser yalnızlığını dağıtır
Girdin mi içeriye
Sonra bir koku yayılır
Gül mü, leylak mı,
hüzün mü anlamazsın
Bedenin ayaklarına ağır gelir utanırsın
Görürsün her öğrencinin gözünde hürriyet
Nesilden nesile bize
vatan aşkı emanet
Yolumuz aydın ışığa ne hacet
Bir medeniyettir Cumhuriyet
Dostlarım,
hüzünlerim,
gülüşlerim
Alın terim, şiirim, öğretmenlerim
Hepsini sana borç bilirim
Ama ben artık gidiyorum
Elimde tuğlalarından bir bohça
Usumda yaşanmış güzellikler çokça
Bu sözlerim veda olsun sana
Yıldızlarım ve hatırlarım sende kalsın
Bunu herkes bilsin
Bir medeniyettir Cumhuriyet !