6
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
1281
Okunma
Bizi biz yapan bütün öğretmenlere
Sevgiyle ve hürmetle
çıkartıp masaya koy kalbini
kendine yolculuk için bekle
sade bir sesle
sade ince düşüncelerden süzüp kendini
aklın sanrısına ilaç kalbin kırığına tutkal yok
ilk gün neyse içimizdeki insan (iyi ol)
şehrin sokaklarında gülümsemek öylesine
titremek bir sabah vakti caminin geniş avlusunda
anne giderken eli hep elinde sıcak
babalar susunca çocuk bi başına vakur
kalbinde korkunç bir ritimle bütün kapılar duvar
ağaçlarda sonsuz bir hışırtı
kalbini teskin et
bir kadın nasıl sarılıyorsa yavrusuna
en günahsız ağızla dön öp dünyayı hem kalbinden
bazen iyi gelir buradan gidip yeniden doğmak yarına
Kalbini yokla teskin et içine büyü
5.0
100% (15)