Gönlüm sonbahara teslim olmadan
Karanlığıma ışığını ver
Sensizliğe son verecek
Sabahları yakalarım belki eteğinden
Hüzün çöker yüreğime akşam olunca
Bir başıma kalırım bu şehirde
Yanar içim özlemin ateş olur..!
Dokunduğum her yer kıvılcımlar saçar
Yıkılmaz dediğimiz dağlar erir
Başım öne eğilir
Aydınlık varken neden gece karanlık olur

Denizler kuruyacak bu sahilde
Üşüyecek geceler kalp atışımda
Yetim kalmasın şarkılar
Bir düş olsa da her zaman sevgi kazansın
Ayrılık düşmesin merhabalarımıza…
Yapraklar dağılmasın rüzgarınla
Mutluluk bizimle olsun,kılavuz ol gönlüme.
Vurgunlarda yüreğim,son arzuları sende
Tutulur dilim,kendimi anlatamam sana
Bak zaman akıp gidiyor hayatımızdan…
"Vazgeçen”olmayalım bu sevdadan
Hep anılardır geçmişte bize kalan
Kalmasın avuçlarımızda aşkın külleri.

Bu şehirde her şey katran karası…
Ürperir yokluğunda yüreğim
Kaldırımları arşınlar hayallerim
Gece yontarak sivriltir yalnızlığını
Batırır göğsüme etraftaki kalabalığa aldırmadan
Oturur kalırım pencerede,yol gözlerim
Rüzgârın uğultusunu da bastırır iç sesim
Dinletir ruhumun karanlık bestesini Özlemlerini vurur yüzüne
Sadakatın silinmez uyku tutmayan gözlerimde Yağar cam kırıklıkları saplanır ömrüme
Dört elle sarıldığım yine yalnızlığındır
Dünya dediğin koca bir yalana dönüştüğünde Yara almadan dönmek mümkün mü kendine?

YEŞİLIRMAK