Bilmem ki, bu nasıl kader?
Babam fakir, pokuyamamış cahil!
Ben de fakirim!
Kader dedikleri bu olsa gerek!
Bende okumak istedim!
İnsanlar el vermedi!
Okuyamadım!
Bir baltaya sap olamadım!
Bir yaprak misali...
Rüzgar nereye savurursa orada tutunmaya çalışan biriyim!
Bu gün varsa öğünü bayram!
Yoksa, hayat bana haram!
Sanki bu dünyaya fakirgelmişiz!
Bu dünyaya köle olmuşuz!
Yok üstadım, yok!
Bizim kaderimiz baştan yazılmış!
Fakir, cahil ve köle!
Kurtuluş yok bu durumdan!
Ya naletlenmişiz!
Yada kaderimiz!
Böyle gelmiş böyle gidecek heralde?...
Dedem yoksul, Babam fakir, Ben zügürt!
Aşım yok! kıyafetim yok!
Sallanacak beşiğim yok!
Yorganım yok!
Döşeğim yok!
Dedem yoksul, Babam fakir, Ben zügürt!
Kader yazılmış!
Felek acımadan canımıza okumuş!
Hiç sorunsuz bir günümüz geçmiyor!
Her daim göz yaşlarımız durmuyor!
Hiç ama hiç yokluk bizden çıkmıyor! hiç
Dedem yoksul, Babam fakir, Ben zügürt!
Gecmişte, Ağa aldı tapumuzu!
Gün geldi, çağ devrildi!
Patron ezdi başımızı!
Hayat sıktı canımızı!
Geçim derdi döktü dişimizi!
Alacaklılar taşa tuttu kapımızı!
Tehdit etti fakirlik hepimizi!
Dedem yoksul, Babam fakir, Ben zügürt!
Hürmetli’yiz ailece...
Oysa, kadere bak!
Evimdeki duruma bak!
Geçmişe bak!
Gelire bak! Gidere bak!
Dedem yoksul, Babam fakir, Ben zügürt!
Çocuk evde aç, manasız ağlar!
Anam, hasta dizleri sızlar!
Babam beli bükülmüş ağrılarından inler!
Evde karı dırdır eder!
Ben fakirim beni kim dinler!
Çunki....
Dedem yoksul, Babam fakir, Ben zügürt!
Böyle gelmiş böyle gider!
Oğlan ise olmuş isyankar!
Her türlü vukaatte önde gider!
Yaşarken devlet tepene biner!
Vade geldiğinde Azrail biner!
Sesin çıkmaz!
Çünkü...
Dedem yoksul, Babam fakir, Ben zügürt!
Dinçer Dayı