Bir leyl-i sabadır yâr, böyle başımda esen
Aşkın hâr-ı mıdır ki, yüreği böyle yakan
Arzulanan canan mı, tutup nefesim kesen
Sevda nâr-ı mıdır ki, yüreği böyle yakan

Acısı duyulur mu, dikeni batan gülün
Ne kadar savrulsa da, kumu biter mi çölün
Kızıl güle sevdalı, şeyda olmuş bülbülün
Ahın zâr-ı mıdır ki, yüreği böyle yakan

Sevdaya bandırılmış, oklarla dolu sadak
Şamdanlarda ışıyor, mumla sunulmuş adak
Sevgi ağır basınca, sükuttadır dil, dudak
Aşk vakâr-ı mıdır ki, yüreği böyle yakan

Şeyda olan bir yiğit, dolaşırken divane
Sine liman olmuşsa, gerek yoktur havene
Buğulanmış o gözler, bakar iken sevene
Aşikâr-ı mıdır ki, yüreği böyle yakan

Gönülleri coşturan, aşk bir sevgi seliyse
Kim tutacak ki onu, birazcıkta deliyse
Kutsallık vardır onda, el ele sevgiliyse
İtibar-ı mıdır ki, yüreği böyle yakan

Gece ve gündüzünde, dildir yarini anan
Bir buse bir badeyle, gönül olmalı kanan
Helalidir elbette, cana can olan canan
Hâkkın nur-u mudur ki, yüreği böyle yakan

Lüzumsuz’um tam senin, sevdiğine güvenin
İpeksi kumaş gibi, sevgi salgılar genin
Mutlu olmak hakkıdır, elbette ki sevenin
Düş pazar-ı mıdır ki, yüreği böyle yakan

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

LEYL : Gece
LEYLİ : Yatılı
SABA :Gün doğusundan esen, hafif rüzgar
LEYL-İ SABA : Gece rüzgarı
HÂR : Sevda ateşi
NAR : Aşk ateşi
AH-I ZÂR : Figan etmek, üzüntüyü haykırmak
VAKÂR : Ağır başlılık
AŞİKÂR : Açık, apaçık, ortada olan
HAVEN : Sğınak
İTİBAR: Saygı gören, değerli, güvenilir