Sarı ve Yeşil’in eşsiz güzelliği
Bir bedene sarılan iki can gibi
Her canlının dirilişi ölümle başlar
Sonsuzluk iklimine uzanan bir hikaye gibi
Herkes bu kervanın mutlak yolcusu
İnsana ürküntü verse de ölüm korkusu
Gerçek ve ebedi hayatın sınav sorgusu
Başıboş yaratılmadığımızın ince vurgusu
Ölüm; gerçek aleme açılan gizemli kapı
Bu dünya’da sınavla kazanılan tapu
Yapraklar,gömlek değiştirir gibi düşen yapraklar
Benzi sararmış yerlerde yüzleri solgun
Herkesi bağrına basan kara topraklar
Ağlamaksı bir halde gözleri dolgun
Değişendir mevsimidir elbet kökü sağlam
Nizamı Alem ülküsüdür savunduğum davam
Yapraklar,yeniden açmak üzere düşen yapraklar
Bir diriliş öyküsünün serencamında
Gün gelir insan da düşer kara toprağa
Ama hiç kimse değil bunun farkında?
Güzel ölüm davamızdır şerefli bir hayatın
Ölümsüz bir eser bırak anılsın adın
İnsan,öleceğini bildiği halde aldırış etmeyen
Dünya’da niçin yaşadığının farkında değil
Ne ahiret kaygısı var ne bir hazırlık
Bohem hayatı esprisinde fevkinde değil
Baktım aynaya çoğalıyor saçlarda beyazlar
Her gün yaklaşıyoruz o ana,adım adım azar azar.
#yusuf