Yalnızlığın toprağından doğan
Korkunun gölgesiydi
Şehirde karanlık

Ve sustuğunda yoldaşların telaşı
Kimliksizdi
Üçüncü arzular durağında
Topuk kıran gece

Her akşam
Sancılı bir doğum gibi
Gelirdi
Durağın müdavimi
Pervin
Oysa
Kimse bilmezdi
Aslında adının
Handan
Ve üstünden ay geçen göğsünün
Yalnızlığın ana yurdu olduğunu

Bir keresinde
Eski bir zamanda söylemişti
Bana
Sözlerim
Susturup gülüşünü
Öptüğünde acılarından
Adının Handan
Yarındalık umudunun ise olmadığını

Ki;
Mabediydi onun bedeni
Üçüncü arzular durağında
Pusuda yatan
Karanlığın sansarlarının

Ve
Kayıptı kaç zamandır
Pervin
Dün duydum
Bir kuytuda
Bulunmuş
Yüzünde
Acı bir gülüş
Bedeninde ise
Ölüm desenli bir elbise varmış

Aldırmadan ölümüne
Bir çırpıda söylediler
Öldüğünü
Düşmemişti yokluğu
Hiç kimsenin gözünden
Gönlüne

Ah
Pervin
Uçurum gülü
Ne çok
Alacaklıydın yaşamdan
Ölümün meçhul
Çıplaklığın ayan kaldı
Üçüncü arzular durağında...

Taylan KOÇ