16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1892
Okunma

Kahrolası sistemin kırılmaz dişlisiyiz
Makineleştik dostum âlem ile döneriz
Pek sıradan değiliz, dişlinin aşlısıyız
Makineleştik dostum, pas tuttukça söneriz
Kurulmuş robot gibi her güne sabah erken
Ayakta uyuyoruz otobüste giderken
Yüzüne dolan hüzün sana hala kaderken
Makineleştik dostum derdi nasıl yeneriz
Okumak yok, yazmak yok, göz gördüğünü tanır
Eloğlu ne verirse hayatı öyle sanır
Duyduğu her bir söze doğru diye inanır
Makineleştik dostum her bir söze kanarız
Hiç kimse göstermiyor öğrenmek için çaba
Kibarlık rafa kalkmış, söylenen sözler kaba
İnsanlık sorun değil, tek isteği araba
Makineleştik dostum sanma artık feneriz
Dostun başarısıyla asla övünmüyoruz
Komşunun sevinciyle artık sevinmiyoruz
Vatana saldırsalar, içten dövünmüyoruz
Makineleştik dostum dünü mumla anarız
Toprağı zayıf tutar neslinin pürçekleri
Hayal ürünü olmuş insanlık ölçekleri
Önümüzde dururken yaşamın gerçekleri
Makineleştik dostum içten içe yanarız
13.10.2008/Samsun
İbrahim COŞAR
NOT: Yunus ÇETKİN’ in makineleştik şiirine naziredir.