Ey kasım
Yüzümü sıva çorak topraklaınla
Hüznüm yaprak yaprak dökülsün avuçlarına
Ben kendi lehçemde sana şiirler yazayım
Bahçemdeki koca kafalı ortancalar hâlâ inadına gülümserken
Divan-ı aşk edebiyatına şöyle bir göz atayım


Ey kasım
Beynimin bendeki beni unutmasına izin verme
Hafıza kaydımı tazelemek adına
Biraz sinüs,kosünüs, tanjant,kotanjant
Biraz da bulmaca çözeyim


Ey kasım
Sararan evrene rağmen
Gökyüzüne uzanan penceremin önünde
Orta şekerli kahvemi yudumlarken
Şöyle bir ayaklarımı uzatıp
Rengârenk balonlar uçurayım
Kimsesizler ülkesine


Ey kasım
Dünyanın kasveti çökmüş ütopyalara
Gördükleri yerde mutluluğu afaroz ediyorlar
" İnsan imalatı " diye yazıyorlar kan göllerine
Çocuk ve kadın olmak en büyük suç
Güç artık insanlığı kaybedenlerin ellerinde


Ey Kasım
Gülümserken içimdeki kuşların çığırından çıkması bundan



Affet beni
Yine anne sızımla beraber
Şiirsizim



nagihan