Bütün ışıkları söndürdüler
İçimdeki bütün ışıkları söndürdüler
Kahpe ve sinsi karanlıklarda
Bir şeyleri yıktılar içimde
Bilmedikleri, bilemedikleri
Bir şeyleri yıktılar...

Bir an, yalnız kaldım
Şaşkın, çaresiz kaldım
Acımasız diller uzandı
Beklemediğim,
Anlamadığım bir an da
Seni vurdular yüreğimde
Beni vurdular bir tanem
Sevilmemişliklerini
Kin diye üstümüze kustular...

Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım
Çaresizliğimin üstüne
Bir de sensizliği koydular
Nereden bilsinler ki sensizliği
Seni sevmeden nasıl bilsinler ki...

Bir, ben bilirim
Suyun, ekmeğin tadı kadar güzel
Seni sevmenin tadını
Bir, ben bilirim bir tanem
Bir, ben bilirim...

Demiştim sana
Hiç kimse kızmasın
Kınamasın beni...
Sözüm onlara da
Ben seni sevdim, çok sevdim
Canımdan çok
Her şeyden
Herkesten çok sevdim...

Geç olsa da
Ömrümün son nefesi de olsa
Ben, seni sevdim...
Kimse anlamasa
Anlamak istemese de
Canım üstüne
Sevgim üstüne
Bildiğin, inandığın
Bin türlü yemin üstüne
Ben seni sevdim...
Seni canımdan çok
Her şeyden,
Herkesten çok sevdim...

Seninle birlikte çay içmeyi,
Soda içmeyi
İşkembe çorbasını
Hatta ve hatta şarap içmeyi
İpek tenini sevdim...
Gözlerini sevdim bir tanem
Altın sarısı saçlarını
Gülüşünü sevdim
Gülüşünü sevdim bir tanem...

Bu şiirim,
Bundan önceki şiirlerim
Bundan sonraki şiirlerim
Dahası, yüreğim senin...
Ben seninim bir tanem,
BEN SENİNİM...

Mehmet Sabri Kılıç