Kendimi bulmak için çıktığım yolda,
Her adımda biraz daha yitiyorum,
Özgürlük dedikleri avuçlarımda erirken,
Belki de kendimden çok,
Senin gölgende tamamlanmayı istiyorum.

Bir fırtınanın eşiğinde kalmış gibiyim,
Bir yanım özgürlüğe koşmak isterken,
Bir yanım sana saplanıyor.
Her gecenin karanlığında kaybolsam da
Adımlarım yine sana çıkıyor.

Yol uzayıp giderken, soğuk taşların üstünde
Yalın ayak yürüyormuşum gibi…
Kaçmaya çalıştıkça daha çok sana sürükleniyor,
Yaralarımı sarmaya çalışırken
Senin izlerinle yeniden kanıyorum.
Özgürlüğün tadını aldığımda bile,
Bir boşluk kalıyor içimde, eksik, tamamlanmamış.
Kendi yolumda bulmam gereken cevapsın belki,
Ama sana varmadan huzur bulamıyorum,
Bir yanım hep eksik kalıyor.

Ve işte yine çıkmaz bir sokaktayım,
Kendime sorsam, yüzümde senin izlerin,
Yüreğimde senin sesin yankılanıyor.
Kaçacak yer kalmadı artık; sen benden gittikçe,
Kendimden daha da uzaklaşıyorum..