Bir rüzgar kopar, hırçın, sarsıcı,
Köklerime işler, deler tüm duvarları.
Belli ki seninle zoru seçmişiz,
Ama hangi aşk kolay olur ki, hırçın sevdamız gibi?
Göz göze gelince yangın alır başını,
Ateşinde yanar, savrulur tüm geçmişin izi.
Gözlerime düşen her bakışın, kurşundan ağır,
Ama yine de sığınırım, bilirim ki sen varsan sağlam.
Bir deniz gibi, dalgalarla sarar bizi,
Her fırtına bir sınav, her dalga bir yenilgi.
Kaç kez kaybolduk bilmem,
Ama hep yeniden buluruz o ilk kıvılcımı.
Aşk nasır tutmaz, susmaz, küskünlük bilmez,
Büyür içinde her kırık, her cümle kanar derin derin.
Her kavga bir bağ, her yara bir iz bırakır,
Bu izleri silmeye kimsenin gücü yetmez.
Sarhoş eder her dokunuşun beni,
Ama her öpüş bir yara, her bakış bir sızı.
Sevdikçe daha beter yanar, savruluruz,
Seninle yanmaya yeminliyiz biz, yakarak yaşarız.
Hırçın sevdamsın, dalgaları aşındıran taş gibi,
Yıpransak da son bulmaz bu rüya.
Seninle dindiğim liman da olsam bir yanım,
Hırçın sevdamsın; yanarım, kül olurum,
Yanarım, kül olurum; senden yine vazgeçmem.