İnsan var oldukça
Yarınlar beklenti
Dünler saplantı
Bu günlerse sığıntı olacak
Değeri bilinmezlikten kaçan
Zamanın sığındığı...

İnsan var oldukça
Kan dökecek yer yüzüne
Düşerken bir çocuğun nefesi
Kendi eliyle beslediği toprağa...


İnsan var oldukça
Azalacak sevgi
Umutlar satılırken
Üç kuruş paraya
Kötülüğü ile insan
Tanrıyla şeytan arasına
Nifak olacak...

İnsan var oldukça
Yok olurken dünya
Evrende bir toz zerresinden
Medet umacak
Kurtarıcı olsun diye...

İnsan var oldukça
Siyah renginden utanacak
Ben bile insanın yanında
Beyaz kaldım diye...


İnsan var oldukça
Bulur sandığı insanlığı
Bir köpeğin kediye gösterdiği
Şefkatte bulacak...

İnsan var oldukça
Körelecek yaşam
Anlamını yitirecek
Olmak ve olmamak...


İnsan var oldukça
Ne verirse versin Tanrı
İnsana hep az gelecek
Açlık doymayacak
İnsan bedeninde...

İnsan var oldukça
Kirletecek aşkı
Soğuk bir bedene sarılmayı
Aşk sandıkça..

Ve insan var oldukça
Huzurun saati hep
İnsanlığa kurulacak...

Çağdaş DURMAZ