0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
196
Okunma
Varlığına alıştığım sevgili,
Yokluğun cehennem ateşi sensin.
Sevdasına yıllarca yandığım yar,
Kahverengi gözlerinde kayboldum;
Bilesin...
Saatlerce baktım hasret eklediğim,
Umutsuzca bir ses bir nefes beklediğim.
Yokluğunda ne acılar yüklendim,
Gül yüzüne bakınca dualarım:
Tenine yel değmesin...
Resimleri saklı her hali başka,
Gecem de günümde her bakışında...
Gülüşünle düşürdün ya bu aşka,
İç çektikçe kor ateş bağrımda;
Üflenmiş gibisin...
İşte yine yoksun...
Belki böyle mutlusun.
Dileğimdin artık umutsuzluğumsun;
Bıraktığın enkaz,ben altında .
Sen:Unutmuş gibisin
