Hersey yenik düşer, geçen zamana.
Dillerde söylenir, şarkımız bizim.
Gönülden gönüle, düşerken mana,
Gece gündüz döner, çarkımız bizim.

Biz de atılırız, bir gün çul gibi,
Unutulmuş garip, mahzun kul gibi,
Değeri olmayan, para pul gibi,
Yok olur evimiz, barkımız bizim.

Lezzetler kaybolur, damakta birden
Vicdan yok olurdu, gelen haberden,
Feryatlar yükselir, her gün kabirden,
Akar sessiz sessiz, arkımız bizim.

Maziye baktıkça, dilersin aman,
Bak karıştı şimdi, sap ile saman.
Hayatı yaşarken, geçen her zaman,
Yoktur hiç kimseden, korkumuz bizim..

Naçar kalan kalpler, huzurla doldu,
Hüzünlü duygular, şimdi kayboldu,
Vatan toprağına, giden bir yoldu,
Çalar dertli dertli, türkümüz bizim.

Ne bir hasret kaldı, ne de bir hüzün
Aydınlandı bir bir, gece gündüzün,
Yaşarken sevdayı, gülerdi yüzün,
Şimdi sonsuz oldu, aşkımız bizim.

...andelip...