Yurttaşlık bitti Ata’m, şimdi hâinlik moda…
Öyle bir hâle geldik, Türk’üm demek çok ayıp!
Bir Ergenekon vardı, yere çalındı o da!
Her yeri arar olduk, koyduğun millet kayıp...

N’olur kalk ta bir söyle; kimle kurdun devleti?
Bu devleti kurarken, yok muydu Türk milleti?
Hiç kimse takmaz oldu, lâik cumhuriyeti!
Meclise sorar olduk, birileri var sayıp...

Hep, Ermeni’yiz diye bağırdık çıkıp yola!
Nesebimiz ne idi? Acep neslimiz n’ola?
Düşmanı saldık Türk’ü doldurduk karakola;
Plânlar kurar olduk papazı adam sayıp...

Verdiğin millî ruhu; saçtık, savdık, tükettik!
Dediğin asil kanı, damarlardan yok ettik…
Nasıl paklanır bilmem, eserine çok ettik!
Akıllar sorar olduk, arada bir yoklayıp...
...
Sen gittin gideli biz, bulamadık bir önder…
Gör de ’makûs talihi’ bir daha geri dönder!
Ya çizmeni giy de gel ya da birini gönder!
Ayakta uyur olduk, uyandırsın toplayıp...

Antalya-2009/11
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Rezil rüsvan bir millet olup da çıkıverdik
Damardan asil kanı hangi ara yitirdik
Dostlukmuş, kardeşlikmiş en sonunda bitirdik
Bu kadar da olmaz ki ayıp yahu çok ayıp................ Kardelen çiçeği