Rayında giderken dünya treni,
Her devir huzuru bozanlar gördük.
Mazlumlara çaldı ölüm sireni,
Cezayı çekmeden tozanlar gördük.

Her varlık ilâhi sanat eseri,
İnsanlık zalimin düzen esiri,
Döktüğü gözyaşı kimin kusuru?
Parayla zulmedip azanlar gördük.

Kanunlar nizamlar sağlam olmalı,
Bugünden yarına miras kalmalı,
Gölgesinde herkes coşup gülmeli,
Durmadan değişen düzenler gördük.

Yurduna sırt dönüp ruhunu satan,
Savaşta barışta düşmanı tutan,
Yılanın koynuna kıvrılıp yatan,
Göze bakıp kuyu kazanlar gördük.

Doğrular dururken adalet için,
Sesini duymadan inleyen açın,
Zalimin kirli pis çıkarı için,
Dünya medyasında yazanlar gördük.

Göz yaşı sel olup gözden akarken,
Yardım çığlıkları arşa çıkarken,
Küçücük çocuklar candan bıkarken,
Duyarsız ilgisiz gezenler gördük…

Dindari bu zaman kıyamet gibi,
Eşilen kuyunun görünmez dibi.
Manadan kopanlar plana tabi,
Haince sınırlar çizenler gördük.

Atışmacılar Sosyal Medya Platformunda Şair Nuh Sarıateş’in verdiği ayak üzerine yazmış olduğum şiirim