Yine akşam oldu doğmaz
yıldızım
Yine efkar bastı yine yalnızım
Hani canıma can katan yarenim
Aklıma geldikçe artar kalp sızım
Sevdana yandığım günden bu yana
Gönlüm delik deşik her yanı yama
İncindi gururum konuşmaz dilim
Aklıma geldikçe artar kalp sızım
Umut göremedim bir tek sözünde
Bu yüzdendir benim çektiğim acı
Hasretine alışmış olsam ne çare
Aklıma geldikçe artar kalp sızım
Beklemekten sabır taşım çatladı
Yürek
hasretinden kavruldu yandı
Tükendi umudum çare kalmadı
Aklıma geldikçe artar kalp sızım
Fatma Ayten Özgün