Şairler gökyüzünü çalar ve yeryüzünü
Ay ışığını,semaları ,renkleri,
Şairler bir doğa hırsızıdır en naifinden
Kıskanırım şairleri bu yüzden
Dilimle yüreğimin arasına sıkışmış suskunluğu afaroz eder
Kâh gurbete götürür beni ,küflenmiş çökelek kokusuna
Kâh bir soylu eder beni ,atın sırtında feodal bir lord
İyileşmez yaralarım olur bazen,iki bıçak arası gibi keskin
Rehin kalmıştır duygularım, belleğimde
Şiirlere koşarım
Korsan bir sevişmedir aldığım yol
Mazoşist bir ağrıdır ayak uçlarımdaki çırpıntı
İklimsel bir kuşanmadır heyecanım




Birgün ben de şair olacağım dedi genç
Benzetmeyeceğim o zaman denizi hiçbir şeye
Dağlar da yerinde kalacak
Mavi mavi
Yeşil ise yeşil olacak
Dokunmayacağım yer çekim kanununa ve sudaki balığa
Sebepler aramayacağım şiirler için
Asacağım geceyi gölgeme
ve bir kent kadar yakışıklı ceketime
Saracağım ellerime harfleri
Şiirleri dans davet etme zamanıdır
Zamanıdır hafif kaygan bir zemine,boğulmuş bir uygarlığı mısralarda gezdirmenin

Birgün ben de şair olacağım dedi genç
Kocaman harflerle her şey bir şiirle başlar diyeceğim
Ne gidenlerin vasiyeteni unutacağım
Ne de kalanların kahvaltısız sabahlarını
Ne bir meleğin nasıl uyuduğunu unutacağım
Ne bir şeytanın nasıl beni nasıl uyandırdığını
Ben yazarım yazmasına daha
Yeter ki taşınmasın uykular gözlerimizden
Tutulmayalım hayatın telaşına yeter ki
Bayram cepleri delikli olan çocuklar kadar
Aşmasın kederimiz hiçbir şeyi
Evren evren kadar büyük olsun mesela
Ya da şiir şiir kadar güzel olsun