4
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
625
Okunma
sessizliğin zihni büken bataklığına aldırma
inancın deneyimli imgesi
çocuklar dönüyor ve perileri
günlük kokuları sinmiş yataklarından
aynı rüyayı ve kabusu bölüşüyorlar
dikenli tacını taşıyor biri
dünün, bugünün ve yarının
buğulanıyor soluğumda
camla kaplanmış şimdi
pürüzsüz sesiyle o derin burgaç
silkeliyor yakasını
kanda sıçrayan itiraz nüvesinin
burada dağ pınarının kutsal ninnisi
ve kollarında uyumuş vadi
diyor ki
geçmişte yapılmış kabzayım
şimdi dövülüyor dilimin demiri
kırgın belleğinde gözyaşı biriktirmiş
bu ’çağ yangını,
bu, ’yargı gecesi,
bir düşünce parlıyor tansık
bir yıldız doğuyor sanki
değişmiyor yeri
tarıya uzayan merdivenmiş şiir
kanatlı ayaklarıyla düşlerden düşünceye
altın tacını taşıyan kelimelerin
.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz