Üzgünüm
Üzgünüm ülkemin insanına
Üzgünüm ülkemin çocuklarına
Yoksulluk vurmuş en derinden
Yaşamak öyle zor
Bilirim yaşadıklarını garibanın
Şu son 4 sene işsizlik ve parasızlığı kemiklerimde hissettim
Günlük işler yaptım
Kimi gün günü kurtardım
Kimi gün el açtım
El açtım benim gibi boynu büküklere
Dünyanın derdini sırtında taşıyanlara
Her gün görüp de alamadıklarım
Önemsiz saydım
Meğer ne günlermiş
Ne zor günler
Korktum
Çok korktum
Yarınlardan
Aldığım nefes bile ateşti
Bilirim yoksulluğu
Geçmek bilmeyen günleri
Dünya borcunun ağırlığını
Rabbim kimseye yaşatmasın
Şimdi biraz nefes aldım
Sigortasız çalıştığım seneler
Günde 16 saat asgari ücrete çalıştığım seneler
Gördüğüm kötü muamele
Korkunçtu
Kaç kere aldım gururumu ayaklar altına
Zor günlerdi
Geçti

Şimdi biraz yürüyüş yapacağım
Eskiyi unutmak adına
Ve..
Sana dua edeceğim
Sesi kısılmış insanlara