Tuttuğum bütün dallar elimde kaldı.
Neyine güveneyim, ben yalan dünya.
Baharda güllerim, açmadan soldu.
Neyine güveneyim, ben yalan dünya.

Dost dediğim güvendim, sırtımdan vurdu.
Kardeş dedim çeşit çeşit, tuzaklar kurdu.
Can dediklerim acımadı bak, canımı aldı.
Neyine güveneyim, ben yalan dünya.

Felek tersine döndürdü, benim çarkımı.
Zehmeriye çevirdi, bahar ile yazımı.
Acımadan canlar, bir bir kırdı dalımı.
Neyine güveneyim, ben yalan dünya.

Sabahım olmadan, geceye döndüm.
Gün görmedim hiç, erkenden söndüm.
Şu yalan dünyada, ölmeden öldüm.
Neyine güveneyim, ben yalan dünya.

Sanmayın mutluyum, gülmüyor yüzüm.
Düşmüşüm gurbet’ e, yürümez dizim.
Tükendi sözlerim artık, çalmıyor sazım.
Neyine güveneyim, ben yalan dünya.

Küskünüm dünyaya, konuşmaz dilim.
Soldu şu güllerim artık, kırıldı dalım.
Dert dolu yüreğim korda, yanıyor canım.
Neyine güveneyim, ben yalan dünyada.
Neyine güveneyim, ben yalan dünyanın.