Tutkudur sevmek
Sorun ise bu yolda ilerlemek
Takılınca ayağın
Hayaldir köşeyi dönmek
Yıprandıkça anılar
Zordur maziyi yaşamak
Aldatılmalar kurşun gibidir
Saplanınca yüreğine
Kolaydır nefesi kesmek
Tutuşunca kıvılcım faydası olmaz hıncın

Tutkudur sevmek
Olmaz sahtesi inancın
Gönül kırmak kolaydır
Ahını alma sevdanın
Şakası yoktur Mevla’nın...
Yakar yüreği hasret
Geçer zaman hiç bir canlı dur diyemez
Güneş üstündür karanlıktan
Aydınlatır yüzünü Sema’nın...
Gece karabasan çökünce üzerine
Zordur kabuslardan uyanmak

Tutkudur sevmek
Kokusu burnunda tüter hasretliğin
İçinde bir kırgınlık olunca
Uzatır seni boylu boyunca umutsuzluk
Sevda şiirlerinde boğulursun
Yorgun akşamlara takıldıkça
Gözlerin kan çanağı olur uykusuzlukdan
Kırılır ümitler akşamdan sabaha
Yandıkca yüreğin halin yaman olur

Tutkudur sevda
Işıksız kalırsın bazen koynunda
Sayarsın yıldızları gecenin karanlığında
Yalnızlık,acıdan daha ağır gelir
Kurarsın beyninde dağacını
Şiirlerde savrulur kelimeler
Ard arda yırtılır sayfalar
Avutmaya çalıştıkça yüreğini
Dibe vurur duygular

Tutkudur sevda
Kalır alnında yazılı kaderin
Yorgun düşer bedenin
Artık yazmaz kalemin olur ürkeklik
Hasretlik başucunda olmaz avuntuların
Düşer gelirsin yol ayrımına
Sağ yanın ister sessizlik
Sol yanın der ki sevdalık
Kuralan mahkemede hakim sensin
Vur tokmağı masaya karar senin

YEŞİLIRMAK