......... KÜSTÜM........

Ölü Denizden Babadağa doğru
Çığlık çığlığa uçan martılara
Gevreğinin son lokmasını atan
Kekik kokulu ellerine küstüm...
Koklamaya kıyamadığım
Baharı müjdeleyen Nergizleri
Teninin kokusuna katan
Ege’nin serin yellerine küstüm...

Kordon boyunda yürürken
İkindi vakti imbatla savrulan
Baygın lavanta kokulu saçların
Dar’a çekinlen mahkumun
Boynundaki yağlı urgan gibi
Boğazıma düğümlenen ilmekti...
Temmuz sıcağında kavrulan
İyot kokulu İzmir sokaklarından
Göz yaşımı süzdürürken
Son arzum; ıssız kumsallarda
Mahzun ve boynu bükük kalmış
Tenin kadar narin, "Kum zambağı"nın
Çektiği yalnızlığı bilebilmekti...
Umudumu adalara doğru
Çakıl taşı misali yüzdürürken
Acımasız cellat edasıyla
Kendi ipini çekiyordu kendi elim...
Kemeraltındaki kalabalıktan kaçıp
Sığınacak bir yer ararken
Benim lal olmuş dilim
Kadife kalenin bülbüllerine küstü...
İçimi Üveyik ürkekliği sararken
Hasretinden direği sızlayan burnum
Özlemini dindirmek için kokladığı
Has bahçenin sümbüllerine küstü...

Alnıma yazılmış bu küskün aşk
Yalnız Ege akşamlarında
Karanlığı kovan şafak gibi
Hercayi aşıklara inat olsun...
Ve bir türlü söküp atamadığım
Yüreğime çöreklenmiş bu aşk
Maymun iştahlı heveslerine
Ömür boyu saltanat olsun...
Bir daha yüzünü göremesem
Sesini duyamasam da
Tüm iyi dileklerim
Gök yüzündeki melekler gibi
Üzerine kol kanat olsun...
Nakış nakış, ilmek ilmek
Kaderime işlenmiş yazgım
Hoyrat gönüllere
İlahi bir sanat olsun...

Yine de tüm iyi dileklerim
Üzerine kol kanat olsun...