Kimine göre baş tacı
Bazen zehirden de acı
Kendi içinde ilacı
Tüm dertlere "deva"dır, aşk

Göçmen kuşun kanadında
Buruk bir lezzet tadında
Bin türlü gizem adında
Her cefaya "reva"dır, aşk

Kara kıştan bahar umar
Gerçeğe gözünü yumar
Kazanması en zor kumar
Boş bir hayal, "heva"dır, aşk

Gençliğinde bahar seli
İkindinde imbat yeli
Ne akıllı, ne de deli
Kuşluk vakti "neva"dır, aşk

Ne durdan, ne laftan anlar
Ne sustan, ne gaftan anlar
Ne küsten, ne aftan anlar
Seven için "cefa"dır, aşk

Aşk yazılmamış şiirdir
Ruhunu saran sihirdir
Topla çıkar, yine "bir"dir
Sevilene "sefa"dır, aşk

Zamana, mekâna bakmaz
Yansa da aşkını yakmaz
Tuttuğu eli bırakmaz
Bana göre "vefa"dır, aşk

Gönül avare, hoştur ser
Ayağını yerden keser
Kavak yelleri de eser
Pupa yelken "vela"dır, aşk

Gelmesin düşman başına
Zehir karışır aşına
Bakmaz gözünün yaşına
Dertsiz başa "bela"dır, aşk

Başında türlü türlü hal
Gözün kör olur, dilin lal
Ahirete bir selam sal
Son nefeste "sela"dır, aşk

Ulaşmak zordur menzile
Engel olur pek çok hile
Koşar adım gitsen bile
Kapanmayan "meda"dır, aşk

Köz yanar can özünde
Bir mana kalmaz sözünde
İki damla yaş gözünde
Çok severken "veda"dır, aşk

Dağın zirvesindeki kar
Kâh dondurur, kâhı yakar
Gözünden kalbine akar
Bir göz süzüş, "eda"dır, aşk

Duyguların en hasına
Kavuşmama pahasına
Razı isen dahasına
Bile bile "geda"dır, aşk

Hesapsız, kitapsız, yansız
İçine oturur, ansız
Öyle bir yara ki, kansız
Kirpiğinde "neda"dır, aşk

Gözlerine iner perde
Razı olursun her derde
Ne göktesin, ne de yerde
Tatlı canı "feda"dır, aşk

Göksel’im, var mı tarifi
Okutanı, maârifi
Nerde, gelsin en ârifi
Gâibden bir "seda"dır, aşk
Kirpiğinde "neda"dır, aşk

Geda: yoksunluk
Neda: çiğ damlası
Heva: heves
Gâib: görünmeyen alem
Maarif: eğitim
Ser: baş
Meda: mesafa, ara
Neva: ferahlık
Vela: yelken