Sen olsaydın
Bütün iklimlerde çiçek açardı.
Özgür uçardı kuşlar mavi göklerde.
Vurulmazdı kanatları, yuvası bozulmazdı.

Sen olsaydın
Ölmezdi otağında ceylanlar.
Yıkılmazdı haneleri.
Yüreği kan damlamazdı ümmet neferlerinin.
Biçare bırakılmazdı tenha köşelerde.
Medet olurdun, müjde olurdun, Umut olurdun
Silerdin gözyaşlarını her mazlumun.

Sen olsaydın
Susardı seher vakti ağıtlar.
Susardı iniltiler, biterdi ahlar
Susardı dehşete tanık tüm kırlangıçlar.
Dinerdi simalardan derin acılar.
Yolmazdı saçını vefakar analar.
Rüzgar hüzün esmezdi.

Sen olsaydın
Ay doğardı mor dağların ardından.
Yıldızlarda tebessüm olurdu.
Nurunla aydınlanırdı dünya.
Her "Ümmetim" dediğinde,
Bayram olurdu sineleri çocukların.
Yüzü gülerdi.
Her "Ümmetim" dediğinde,
Dahada sıklaşırdı saflar.
Kalpler bir olurdu...

Sen olsaydın
Öksüz bırakılmazdı camiler.
Yıkılmazdı minareleri Gazze’nin.
Boynu bükülmezdi Mescidi Aksa’nın..
Bir bir kırılırdı zincirler...
Bir bir çıkar gelirdi Selahaddinler...
Arşı öperdi tekbirler...

Sen olsaydın
Ya Resulullah,
Ah! Sen olsaydın...

Abdurrahman Tümer