Sen, bilirsin yüreğindeki sesi,
Bilir misin nasıl yankılandığını?
Yaşayacaksın inadına, yılmadan,
Derinlere kazınır gibi, kök salar gibi,
Öyle bir yaşamak ki iz bırakır;
Çılgın bir rüzgâr gibi savuracak seni hayat,
Bir serçe misali konacaksın dallara,
Ve çiçekten çiçeğe konup arı gibi,
Sımsıcak bahara taşıyacaksın yaşama sevincini,
Ama hep çalışarak, çaktırmadan.

Karanlıklara inat, aydınlığı avuçlarına alıp,
Umudu yarınlara koyup koşacaksın,
Kimsenin varmadığı, yitik yolları bulacaksın,
Kendi ışığını yakıp yol göstereceksin,
Önden gideceksin, ama sessizce,
Gümbürtüsüz, gösterişsiz,
Ve sevgiyi bulacaksın, sevmediklerinin bile ortasında,
Öyle seveceksin ki,
Sevgisizler kendilerini bulacak sende.

Yüreğinin derinliklerinde doğmamış çocuğa,
Yağmurdan sonra açan güneşe,
Sabahın serininde öten kuşun sesine,
Ve kışın sıcağını getiren gölgeye sevdalanacaksın.
Seveceksin;
Hem de öyle bir seveceksin ki,
Sana, kendine sarılmayı hatırlatacak.

Kendini severken, yaşamayı bileceksin,
Öyle bir yaşam ki,
Bilir misin doğduğunda ne hissettiğini?
Ya da nasıl emeklediğini?
Yaşamak işte o ilk adımla başlar,
Dön bak bir kez o eski günlere;
Zihninde büyüttüğün çocuk,
Kollarındaki güç, göğsündeki sevda,
Ve alnına dökülen o masum perçem...
Hepsi senin yarınlarını büyütmen için,
Sana kendini sevmeyi hatırlatıyor.

Zekice yaşamak, uyanık kalmak…
Bir devirdeyiz, tilkiler kol geziyor,
Ama kurnazlığa tenezzül etmeden,
Cesurca, dürüstçe yüreğini ortaya koyacaksın.
Adam gibi yaşamak,
Adamların tükenmeye yüz tuttuğu bir günde,
Çember daraldıkça daha dik duracaksın,
Kendi varlığını, yaşamın özünü göstereceksin.

Ve yaşamak, cesaret ister,
O cesaret ki senin içinde saklı;
O yürek, senin, bilir misin?
Kendi yüreğine inanacak, o gücü hissedeceksin,
Yaşamak dediğin umutla başlar;
Görmediğin, ama yüreğinde hissettiğin günlerin anısına,
Her şeye inat, yaşamayı başaracaksın.

Durduğunda, yürüdüğünde, hep dimdik dur,
İnatla, sevdayla yaşadığını göster,
Yaşamdan kopmak isteyenlere inat,
Umudu diri tutarak, inadına var olacaksın,
Biliyorum,
Bu gücün tümü sende gizli,
Yaşamak için, hayatı delip geçme vakti şimdi.

Çünkü sen karanlıkta bile ışık taşıyansın,
Ve o ışığın uğruna;
Ölmemek, vazgeçmemek için yaşayacaksın.
Sen yaşamak için geldin,
Yaşadığını tüm dünyaya göstermek,
Sevgisiz ve umutsuzlara meydan okumak için,
Umutla ve tutkuyla yaşayacaksın!

Yıl: 28.12.2004
Saat: 01.30–02.10
Çengelköy/İst.