0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
236
Okunma
unutulmuş bir kuru çiçektim,
bir kitap ayracı gibi,
biraz küskün,
biraz kırgın,
toprağımı arıyordum,
belkide toprak beni,
bir arayıştım,
ne toprak buldu, ne ben,
ben beni yemekle meşgulüm,
ya da yemek beni yiyor,
ya kitap beni okuyor,
ya da ben kitabı,
hiç bir cümle tanıdık değil,
ben o satırlar arasında da kayıptım,
ne sen beni buldun,
ne ben seni,
kayıbın kayıbı bir ihtilaldin…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (5)
